stof tot nadenken
Laat je inspireren
Innerlijke processen
Processen zijn lastig zeker als je dit met het hoofd wilt aanpakken terwijl het gaat om stukken die te maken hebben met het innerlijke en niet met het hoofd. Misschien dat het helpt als je gaat beseffen dat de gedachten die je hebt niet je essentie zijn. Alles wat je denkt kun je beschouwen als iets dat gebeurt maar niet als iets dat je bent, zo creëer je meer afstand tussen de waarnemer en hetgeen wordt waargenomen want dat is de positie die je mag gaan innemen. Dus zien wat je doet, hoe je handelt en wat je denkt zonder dat je hier een identificatie mee krijgt. Processen worden zo dan stukken die kunnen worden waargenomen in jezelf net zoals pijn, woede of verdriet. Je hebt het wel maar je bent het niet.
Doordat er afstand kan komen komt er ruimte om processen te zien of te volgen door de ogen van de waarnemer. Zo ontstaat er ruimte voor innerlijke reflectie waar het hoofd of het verstand niets mee hoeft te doen. Groei en ontwikkeling komen niet doordat het hoofd hier actief mee bezig is maar volgt het langzame traject op de achtergrond waarbij soms ineens bepaalde puzzelstukjes op hun plaats vallen en je opeens beseft dat je iets op een andere manier doet dan dat je voorheen deed.
Doordat er afstand komt tussen je innerlijke zelf en de buitenkant, het ego of lagerzelf, ga je ook merken dat het eigenlijk niets uitmaakt waar je mee bezig bent. Je neemt het leven zoals het is en er is geen drang tot oplossen of tot verandering. Omdat het dan niet meer hoeft maakt het ook niet meer uit of er wel of niet iets veranderd. Je leeft dan vanuit een innerlijke vrede en bent dan wie je bent met liefde voor alle lagen waaruit je bestaat.
Loslaten
Graag wil je kunnen loslaten, wil je kracht en zelfvertrouwen hebben maar de onderliggende oorzaak van eigenwaarde is het eerste dat onderkend mag worden en waar je je bewust van mag zijn. Je kan jezelf de vraag stellen hoeveel je waard bent, waarbij je natuurlijk in je hoofd wel weet dat je moet antwoorden dat je veel waard bent maar hoe zit dat als je bijvoorbeeld in de spiegel kijkt, durf je dan hardop te zeggen tegen je spiegelbeeld dat je de moeite waard bent?
Kracht en zelfvertrouwen begint met het leren aanvaarden dat je bent zoals je bent en dat dit helemaal goed is. Oke, dan ben je dus bezig om de ander te pleasen, so what? Stap uit het willen veranderen van jezelf en probeer vrede te krijgen met wat is en niet met wat er zou moeten zijn.
Liefde is willen zijn zoals je bent en jezelf goed vinden zoals je bent, niet zoals je graag zou willen zijn. Er is geen ik 2.0 en datgene wat je bent is datgene wat bij je hoort. Durf je negatieve aspecten te zien als een waarde niet als een tekortkoming.
Durf te voelen
Voelen kun je wel maar je hebt tot nu toe nog niet besloten ernaar te luisteren. Ieder mens heeft gevoel en emoties maar niet iedereen wil of kan ernaar luisteren of er bewust mee in verbinding komen. Beschouw het als intuïtie of geweten, twee zaken die elk mens heeft. Je kan besluiten om te luisteren naar je intuïtie maar je kan ook besluiten naar je hoofd te luisteren. Als je hoofd je gevoel overschreeuwt wil dit niet zeggen dat je geen gevoel hebt maar simpelweg dat je er niet naar luistert.
Zolang je bezig blijft met “doen” kom je niet uit je hoofd en blijf je bezig om vanuit het oude overlevingspatroon nieuwe dingen te gaan ontdekken die dan niet erg willen lukken. Er is geen doen om te voelen, voelen is simpelweg NIET doen. Om te kunnen stilstaan moet je stoppen met rennen. Je probeert nu al rennend je voor te stellen wat het is om stil te staan maar je brengt het niet in de praktijk. Je wilt veel weten en veel kennis vergaren over hetgeen je graag wilt maar datgene wat je wilt is reeds in jou. Het is een kwestie van toelaten en dit kan niet vanuit het hoofd.
Inzicht krijgen in je eigen triggers is belangrijk zodat je gaat zien hoezeer je jezelf nog steeds bezighoudt en dus blijft rennen. Als dit besef langzaam gaat komen ga je merken dat je flauw wordt van jezelf, dat je moe wordt van jezelf en dan zit je op de goede weg want de verandering komt nooit van buiten maar altijd van binnenuit.
Wat is je doel op aarde
Stel dat je te horen zou krijgen dat je pad hier op aarde niets voorstelt, dat er niets anders is dan hetgeen je nu al doet en dat er ook nooit iets anders zal komen. Wat doet dat dan met je, kun je dan nog steeds gelukkig leven of ben je dan teleurgesteld in het leven. Alles waar je ik voor kunt zetten heeft te maken met je persoonlijkheid en niets met je geestelijke zelf of spirituele zelf. Zolang die ik wensen blijft hebben en zaken naar zijn hand wil zetten ben je bezig met de buitenwereld en niet met je ziel of innerlijke leven.
Voor mij is het belangrijk dat hetgeen ik leef voor mij de waarheid is en dat ik diezelfde waarheid ook buiten mij terugzie. Dat wat binnenin mij zit kent, als het goed is, geen verschil met dat wat buiten mij waarneembaar is. Juist het spanningsveld tussen binnen en buitenwereld zorgt ervoor dat de mens zijn lessen aangereikt krijgt. Hoe meer dit spanningsverschil wordt opgelost hoe meer liefde en waarheid waarneembaar is zowel binnen als buiten de mens.
De theorie is prima zolang het een handreiking is naar je eigen innerlijke wereld, dus naar datgene wat reeds in je sluimert en wat als een soort intuïtie in je leeft maar eigenlijk niet onder woorden te brengen is. De theorie zal dan een soort bevestiging zijn, het woordelijk maken van innerlijke gevoelens. Maar wat is de theorie als die innerlijke gevoelens nog niet rijp zijn, als de mens nog teveel wordt aangetrokken door de verschijnselen van de buitenwereld, ofwel zijn lessen.
Er bestaat geen andere jij
De oplossing voor veel problemen ligt niet in het mentale aspect maar in het doorleven van het leven en het omarmen van jezelf. Alles wat je bent, wat je gevormd heeft, wat je afgebroken heeft, wat je pijn gedaan heeft, wat je misvormd heeft maar ook wat je plezier, liefde en vreugde heeft gegeven ben jij. Je bent al compleet, er hoeft niets meer bij en er hoeft niets meer af. Durf van jezelf te gaan houden en durf in vrede te komen met wie je nu bent. Er bestaat geen betere versie van jezelf en je hoeft jezelf niet te verbeteren of op te voeden. Je mag zijn wie je bent.
Je bestaat niet alleen maar uit positieven onderdelen waarbij de negatieve aspecten als een verbetermodel kunnen worden gezien die opgelost dienen te worden door workshops, scholing of cursussen. Je bent zowel het negatieve als het positieve aspect en als alles omarmt kan worden ontstaat er vrede en hoef je niet meer weg bij jezelf. Je bent nog teveel bezig om je best te doen ergens te komen, om jezelf te bewijzen dat je de moeite waard bent, om de buitenwereld te laten zien dat je ook meetelt.
Als je de buitenwereld kunt loslaten, dus jezelf niet meer willen bewijzen kan er acceptatie ontstaan. Vanuit die acceptatie kan liefde ontstaan voor jezelf en vanuit die liefde kan ervaren worden dat het goed is zoals het is. Een ander mag een mening over je hebben, de buitenwereld mag je waardeloos of een nietsnut vinden het is helemaal oke. Want juist omdat je jezelf omarmt in liefde mag de ander ook zijn zoals hij is. Je hoeft niets meer te bewijzen wat het is goed zoals het is.
Streven naar verlichting
De ziel kent geen gevoel en gaat gewoon de lessen aan die aangereikt worden. Jij als persoonlijkheid kunt ergens iets van vinden, kan hopen maar kan ook teleurgesteld worden. Zolang dit soort systemen in jou leven ben je bezig om vanuit wilskracht (mentaal) het leven vorm te geven. Je kan ook leven zonder hoop en zonder iets te willen. Juist door alles los te laten en er niets van te vinden kan de integratie op de achtergrond plaatsvinden en mocht het je dan toevallen dan maakt het je ook niets meer uit want je hebt geen verlangens meer.
Verlichting of gaan leven vanuit de eenheid is een wens van de persoonlijkheid. Leer alles omarmen wat er nu is en verlang naar niets meer dan dat. Er is geen morgen en er is geen gisteren alleen maar vandaag waarin je nu kan leven. Dat wat je kan worden om te kunnen zijn wie je bent is reeds aanwezig maar je weigert het te zien. Je kan niets anders worden dan datgene dat je nu bent en dat is precies dat wat je nodig hebt om nu te kunnen leren van het leven dat zich nu aan jou ontvouwt.
Onvoorwaardelijkheid is op je pad blijven lopen waarbij je weet dat datgene dat je nodig hebt zich wel zal aandienen zoals alles in je leven ooit eens op je pad gekomen is, niet omdat jij dit wilde maar omdat het je overkwam. Onvoorwaardelijkheid naar jezelf toe is accepteren dat jij bent die je bent en dat daar niets bij hoeft maar ook dat daar niets vanaf hoeft. Je bent een mens die bestaat uit vele lagen en sommige van die lagen zijn niet zo mooi maar wat geeft dat, maakt dat je een minder mens, maakt dat dat je minder waard bent? Het maakt jou tot wie je bent en dat is een uniek persoon met exact het juiste gereedschap dat nodig is om je zielsmissie hier te kunnen verwezenlijken.